“ซิ้มใบ้” เสี้ยวหนึ่งของภาพชีวิตวัยชราที่ดำรงอยู่อย่างชอกช้ำ เปลี่ยวเหงา ไร้ความอบอุ่นท่ามกลางผู้คนมากมายรอบตัวแต่กลับไม่มีใครรู้จัก ให้ความสำคัญ ไม่มีใครสนใจในคำพูด เสียงร้องขอ เป็นเหมือนคนบ้าใบ้ในสังคม
ประภัสสร เสวิกุล สร้างผลงานเล่มนี้ เพราะต้องการย้ำเตือนบางสิ่งแก่สังคมว่า ความหวังสุดท้ายของผู้ชราก็คือการได้รับความห่วงใย เอาใจใส่ จากลูกหลาน
โดย: ประภัสสร เสวิกุล
- ปกกระดาษด้านในมีรอยเหลืองและยับตามภาพค่ะ ขอบมีจุดฝุ่นจุดเหลือง รูปเล่มแข็งแรงเนื้อหาไม่มีขีดเขียนค่ะ