"บันทึกฉบับนี้ ข้าฯ ขออุทิศให้แก่ผู้ที่รู้จักและรู้คุณค่าของความรัก ผิไผผู้ใดอ่านขอให้รู้จักรักมั่นรักยืนอย่ารู้โรยรา อย่าหม่นอย่าไหม้เหมือนเราสองคนพี่น้องเลย ด้วยหัวใจข้าฯ เฝ้าแต่กระซิบขานพระนาม...ลอดิลกราช รักของข้าฯ เพื่อนแก้ว แพงทอง แม้จะถูกกล่าวขวัญในแง่ใดก็ตาม แต่ในข้อเท็จจริง ข้าฯ รักเพื่อรักเท่านั้นเอง เป็นความผิดของเราสองพี่น้องกระนั้นหรือที่จะรักใครสักคน ที่พร้อมไปด้วยจริยาวัตรแห่งความเป็นชายชาญ ใครคนนั้นถูกมนตราชักนำมา และข้าฯ ก็ถูกทัณฑ์มนตรานั้นอย่างแสนสาหัส รักของข้าฯ ก็ได้ชดใช้ให้ด้วยชีวิตตัวเองแล้ว
แม้ชีวิตข้าฯ จะสิ้น แต่วิญญาณข้าฯ ก็จะยังคงสิงสู่อยู่ในเสียงเพลงขับแอบแฝงอยู่ในตัวอักษร เพื่อที่จะกระซิบวอนแด่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังว่า "ใครฟังย่อมใหลหลง ฤาอิ่ม ฟังนา""
*มีลายเซ็นหน้าแรกค่ะ