ผู้เบิกทาง The Forerunner/The Wanderer คาลิล ยิบราน

ท่านคือผู้เบิกทางของท่านเอง  และหอคอยที่ท่านสร้างขึ้นก็คือ   รากฐานแห่งอัตตาอันยิ่งใหญ่ของท่าน  และอัตตานั้นก็จักกลายเป็นรากฐานเช่นเดียวกัน และฉันคือผู้เบิกทางของฉันเองเหมือนกัน   เพราะเงายาวซึ่งทอดอยู่ต่อหน้าฉันในยามอรุณรุ่ง   จักหดเข้ามาใต้เท้าฉันในยามเที่ยง   แต่รุ่งอรุณอีกยามหนึ่ง  ย่อมจะทอดเงาอีกอันหนึ่งไว้เบื้องหน้าฉันอีก  และเงานั้นก็จักหดลงมาอีกในยามเที่ยงอีกครั้งหนึ่งด้วยเหมือนกัน เราเป็นผู้เบิกทางของเราเอง  และเราจะเป็นดังนั้นอยู่เสมอ   และทั้งหมดที่เราได้เก็บเกี่ยวและจักเก็บเกี่ยว   ก็จักเป็นเพียงเมล็ดพันธุ์สำหรับทุ่งนาที่ยังมิได้หว่านไถ   เราคือทุ่งนาและผู้ไถหว่าน   เป็นผู้เก็บเกี่ยวและสิ่งที่ถูกเก็บเกี่ยว เมื่อท่านเป็นความปรารถนาที่สัญจรอยู่ในละอองหมอก   ฉันเองก็เป็นความปรารถนาที่สัญจรอยู่ ณ ที่นั้นเช่นกัน   ครั้นแล้วเราก็แสวงหาซึ่งกันและกัน   ความฝันก่อกำเนิดขึ้นจากความกระตือรือล้นของเรา   และความฝันคือกาลเวลาอันมิจำกัด   ความฝันคืออวกาศอันมิอาจหยั่งวัดได้

*หนังสือมีจุดสีน้ำตาลสันปกและ ใบรองปก